Znasz powiedzenie o nadawaniu na tej samej fali? Zjawisko, kiedy z nowo poznaną osobą rozmawiasz jak ze starym znajomym? Pokrewna dusza, te same wartości, wspólne pasje.
Wzajemne zrozumienie sprawia, że czas przepływa obok.
A potem rozmawiasz ze starym znajomym, z którym przegadywałeś całe noce i coś zaczyna szwankować. Rwie się nić porozumienia, wydłużają się chwile milczenia.
Zadajesz sobie pytanie co się stało?
Gdzie te wspólne wątki i osnowy?
Dlaczego kiedyś było inaczej?
Próbujesz przekonać przyjaciela do swoich racji, bo przecież kiedyś były jego racjami.
Waszymi ideami. Pomysłami.
Ludzie się zmieniają. Ścieżki osobistego rozwoju, życiowe doświadczenia, czynią z nich innych ludzi. Próby powrotu do tego co było grożą porażką.
Ty też jesteś inną osobą, niż kilka miesięcy, lat temu.
Twoja osobowość niczym plastyczny materiał, uczyniła dzisiejszego Ciebie.
Nie wracaj do przeszłości.
Zobacz z kim Ci nie po drodze i zostaw tę relację z wdzięcznością i bez żalu.
Może uda się nadać jej nowy wymiar, a może nie.
Może wypaliło się to co wspólne.
Przyjrzyj się swoim relacjom.
Zobacz jak przebiegała ewolucja tych co przetrwały. Co sprawiło, że inne nie.
Nie upieraj się przy przekonywaniu do swoich racji i zaakceptuj inność, lub odejdź.
Zmienność natury ludzkiej jest faktem.
A jeśli cenisz przyjaźń ponad własne racje, więcej milcz, więcej słuchaj i zaakceptuj.
Komentarze